Bij Boca’s eet je de lekkerste borrelhappen en kleine gerechten. Voor iemand met enorme keuzestress is dat natuurlijk de hemel zelve. Niet een half uur naar de kaart staren om vervolgens weer hetzelfde te bestellen. Nee, gezellig samen proeven en delen. Maar, dat is amper nieuws, want dat je bij Boca’s goed kan eten wisten we al. Wat wel nieuw is, is de voorjaarskaart die wij mochten proeven op het sinds kort uitgebreide terras. Vanaf mei heeft de gemeente namelijk terrasvlonders bij meerdere zaken geplaatst en zo ook bij Boca’s. En wat fantastisch, want aan de Mauritsweg zit je tot lekker laat in het zonnetje.
Chardonneem me mee
Na een lange werkdag hebben we trek, dus zijn we lekker op z’n Hollands om zes uur aanwezig en klaar om te eten. We plonzen in een warm bad door bedrijfsleider Bjorn van Sabben. Supervriendelijk en een ster in zijn vak. Hij raadt ons een boterzachte chardonnay aan die we uiteraard niet afslaan. Normaliter niet de grootste fan van chardonnay, maar deze is romig, fruitig en drinkt gemakkelijk weg.
Buiten vullen de tafels zich met vrienden, kinderen en stelletjes die met het zonnetje op de bol niets dan genieten. Op de (avond)kaart zien we tal van kleine gerechten en plateaus met vlees, vis, kaas, vegetarische happen of een combinatie van allen. Te bestellen in verschillende formaten. De meeste borrelhappen op de kaart zijn vervangen voor nieuwe, frisse zomerse smaken. Op een aantal goedlopers na. De wijnkaart is verdeeld in een gedeelte met klassieke ‘veilige’ wijnen en een gedeelte met niet-zo-standaard-wijnen, voor wie van het gebaande pad af wil dwalen.
Sharing is caring
Ik zie asperges en ik zie kaas. Een win-winsituatie denkt mijn kaasverslaafde geest. Toch niet. De bruschetta met groene asperges en amandel blijkt beladen met camembert en dat is alleen aan te raden als je fan bent van de sterk ruikende witte schimmelkaas. Ik dus niet. Mijn tafelgenoot daarentegen smulde ervan. Tja, wat kan ik erover zeggen.. You either love it, or you hate it. De bruschetta ernaast is er een met biefstuk en cheddar. Die ging er bij mij wel lekker in. Malse biefstuk met cheddar in overvloed op een flink stuk krokant wit stokbrood.
📷
Lurkende aan de volgende wijn, de G de G rosé, beginnen we aan mini-maiskolfjes, corn on the cob op de kaart, met chipotle-limoen-mayo, pecorino (de zoutige Italiaanse schapenkaas) en cornflakes. Verrassend goed. Bjorn komt daarna aan met –voor ons – de sterren van de avond: de spare-ribs en bao bun met pekingeend. En zoals het goede ribbetjes betaamt, zijn ze zó mals dat het vlees van het bot valt. De smaak is echter wat ze zo bijzonder lekker maakt. Een combinatie van meerdere kruiden met bruine suiker, mosterd, honing, sambal, soja en ketjap.
📷
En dan de bao bun. De bao-restaurants schieten als paddenstoelen uit de grond, maar wat is het nou eigenlijk voor ‘bun’? Het broodje wordt ook wel een Chinees lotusbroodje of gua bao genoemd. Het is een gestoomd, dubbelgeslagen, plat, wit, luchtig broodje, die meestal wordt gevuld met vlees. In dit geval met pekingeend, hoisinsaus en wat salade. Hij is goedgevuld, heel smaakvol, goed gegaard en door het pepertje fijn pittig. Hou je van pekingeend? Dan is dit zeker weten een aanrader. Een soort twist op de pekingeendpannenkoekjes die we allemaal kennen.
Plateau
Na al dit lekkers krijgen we een gemengd plateau voorgeschoteld met vlees, vis en vega. Het ruikt en ziet er geweldig uit. We zien een pittig Indonesisch gekookt eitje in pindasaus en gebakken uitjes, brood, huisgemaakte dumplings met een garnalenvulling, tempeh met satésaus, huisgemaakte vissticks van kabeljauw met remouladesaus en burrata met tomaat en kruiden. Stuk voor stuk heerlijke smaken en combinaties. Brood erbij, niets meer aan doen. We missen enkel de sojasaus bij de dumplings, maar als dat alles is hé. Deze platter is voor ons samengesteld, maar heb je speciale wensen? Dan is dat geen probleem. Alles is mogelijk.
📷
Met onze broeksknopen open beginnen we aan het dessert. Een ware topper: witte chocomousse met mango en Bastogne crumble. Hoe vol we ook zaten, je kan je voorstellen dat we dit gerecht met open armen ontvangen.
De zon gaat onder en zo zakken we af naar huis. Blij en voldaan. Uiteraard door het lekkere eten en het fijne terras, maar zeker ook door de service van Bjorn en zijn lieve collega’s.